Malowanie konstrukcji stalowych wymaga dokładnej znajomości kwestii związanych na przykład z kategorią korozyjności środowiska czy rodzajem farb dedykowanych do powierzchni narażonych na rdzę. Dlatego uregulowano je w różnych przepisach. Podstawą są normy PN-EN oraz PN-ISO. W artykule omówimy najważniejsze zapisy w nich zawarte.
Jakie normy obejmują malowanie konstrukcji stalowych?
Spis treści
Malowanie konstrukcji stalowych zostało ustandaryzowane poprzez wprowadzenie norm PN. Zawierają one wymagania dotyczące zabezpieczania powierzchni stalowych w trakcie wznoszenia budynków, a także ich konserwowania. Dzięki nim można zapewnić wieloletnią ochronę przed korozją, co ma wpływ na bezpieczne użytkowanie hal stalowych. Podstawą jest norma PN-EN ISO 12944 „Farby i lakiery. Ochrona przed korozją konstrukcji stalowych za pomocą ochronnych systemów powłokowych”. Dokument składa się z dziewięciu części, w których szczegółowo omówiono kwestie dotyczące malowania elementów stalowych, w tym pod kątem wyboru odpowiedniej emalii. Inne normy, które obejmują malowanie konstrukcji stalowej, to PN-EN:
- 1090-2:2018-09 „Wykonanie konstrukcji stalowych i aluminiowych. Część 2: Wymagania techniczne dotyczące konstrukcji stalowych”,
- 13501-1+A1:2010 „Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków. Część 1: Klasyfikacja na podstawie wyników badań reakcji na ogień”.
Pod uwagę warto wziąć jeszcze normę PN-EN ISO 85012 „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni”. Kluczowe znaczenie mają te jej części, które regulują zagadnienia dotyczące stopni skorodowania i stopni przygotowania podłoży stalowych.
Malowanie konstrukcji stalowych – kategorie środowiska korozyjnego
W normie PN-EN ISO 12944 określono sześć kategorii środowiska korozyjnego, które wskazują, w jakich warunkach może funkcjonować konstrukcja stalowa. Najmniej agresywne środowisko zaliczono do kategorii C1, obejmującej wnętrza budynków ogrzewanych. Najwyższa kategoria to CX, która dotyczy środowiska morskiego oraz przemysłowego, generującego największe ryzyko rozwoju rdzy. Większość hal stalowych eksploatowanych w Polsce znajduje się w środowiskach C2 oraz C3, w których występuje mała bądź średnia podatność na korozję. Znajomość kategorii korozyjności jest ważna, gdyż na ich podstawie dobierana jest farba do konstrukcji stalowych. Kupisz ją w Polifarb Łódź, która jest firmą z wieloletnim doświadczeniem na rynku wyrobów malarskich.
Jak wykonać malowanie konstrukcji stalowych zgodnie z polskimi normami?
We wspomnianych normach szczegółowo omówiono sposób, w jaki należy przeprowadzić malowanie konstrukcji stalowych. Obejmuje to przygotowanie podłoża, aplikację farby czy nadzór nad pracami malarskimi.
Przygotowanie podłoża
Malowanie konstrukcji stalowych należy poprzedzić usunięciem wad spawalniczych, jak wżery czy rozpryski (można wykorzystać szlifierkę), a także zaokrągleniem ostrych krawędzi (przyda się frezarka). Następnie trzeba:
- oczyścić stal z wszelkich nalotów, w tym starych, łuszczących się powłok malarskich – w przypadku ścian grubszych niż 6 mm przyda się obróbka strumieniowo-ścierna,
- odtłuścić powierzchnię.
Aplikacja farby
Malowanie konstrukcji stalowych najlepiej rozpocząć zaraz po czyszczeniu, aby nie doszło do powstania rdzy nalotowej. W trakcie nanoszenia farby należy stosować się do zaleceń zawartych w karcie technicznej produktu, w tym pod kątem temperatury podłoża i otoczenia, poziomu wilgotności czy czasu schnięcia, a także NDFT, czyli grubości nominalnej powłoki, co przekłada się na trwałość wymalowania. Farbę do konstrukcji stalowych dobrze jest aplikować natryskiem powietrznym, natomiast pędzel czy wałek przyda się w przypadku mniejszych powierzchni oraz wyprawek malarskich.
Malowanie konstrukcji stalowych najlepiej wykonać metodą natrysku powietrznego. Służy do tego specjalny pistolet z dyszą, który usprawnia prace, szczególnie wówczas, gdy trzeba pomalować rozległą powierzchnię. Malowane konstrukcje stalowe wymagają odpowiedniej ochrony przed rdzą, dlatego aby uzyskać trwałe zabezpieczenie antykorozyjne, w trakcie robót należy stosować się do polskich norm, w tym PN-EN ISO 12944. Wskazano w nich między innymi kategorie środowiska korozyjnego oraz sposób przygotowania podłoża.