Przejdź do treści
lepik asfaltowy

Subit – wszystko, co warto o nim wiedzieć

Ostatnia aktualizacja: 27 lipca 2020

Subit to substancja znana i używana w budownictwie przez wiele lat. Był produkowany masowo przez okres około 20 lat poprzedniego wieku. Był to jeden z najpopularniejszych klejów do parkietów, niestety z czasem zaczęto z niego rezygnować uznając go za środek szkodliwy dla zdrowia. Obecnie bardzo wiele mieszkań, domów i instytucji publicznych jest skażonych tą toksyczna substancją. Usuwanie subitu wymaga użycia odpowiedniego sprzętu i oddania do utylizacji. Czym dokładnie jest subit i co sprawia, że jest tak trujący?

Subit – co to jest?

Subit to inaczej lepik asfaltowy, który w swoim składzie posiada węglowodory aromatyczne i ich pochodne. Substancja ta przez lata nieświadomie używana była do klejenia ówczesnych parkietów. Przeznaczona była do przyklejania na zimno deszczułek podłogowych i drewnianych w budownictwie ogólnym. Swoje lata świetności przeżywała od końca wojny do ponad połowy lat 90, jednak w 1996 roku kategorycznie zakazano jej wykorzystania na rynku nie tylko Polskim, ale i Europejskim. Subit, którego nazwą handlową jest lepik smołowy, czy asfaltowy składa się (jak sama nazwa wskazuje) z asfaltów i wypełniaczy, występujących w postaci włókien lub mączki, plastyfikatorów i wszelkiego rodzaju rozpuszczalników.

Subit, czy lepik asfaltowy – jest jakaś różnica?

Subit to w zasadzie to samo co lepik asfaltowy, a różnią się nazewnictwem, ponieważ w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku, jedna z firm go produkujących nadała mu handlową nazwę Subit 83, która szybko się przyjęła. Jako, że wyrób wymagał higienicznej oceny z zakresu możliwości używania go w miejscach, które przeznaczone były do użytku publicznego, firma produkująca Subit 83, potem Subit 91 stworzyła mieszankę bez „smół węglowych, paków i lekkich olejów z destylacji smoły powęglowej”.

Pozwoliło to na dopuszczenie do stosowania bez każdorazowej kontroli, pod jedynym warunkiem, że do oddania pomieszczeń, w których wykorzystany był lepik, musi minąć minimum 4 tygodnie. Okres tzw. „wietrzenia” wynikał głównie z tego, że świeżo położony subit pod parkietem powodował zanieczyszczenie powietrza węglowodorami alifatycznymi i aromatycznymi, których pochodzeniem jest benzyna do lakierów C. Niestety z czasem okazało się, że zanieczyszczenie utrzymywało się w powietrzu nie 4 tygodnie, a nawet kilka miesięcy…

Lepik na zimno – zastosowanie

Jako, że lepik asfaltowy na zimno został zakazany do klejenia klepek w pomieszczeniach i zamkniętych przestrzeniach publicznych, jego producenci postanowili dopracować formułę subitu i zmniejszyć jej szkodliwość. Dodatkowo zaczęto wykorzystywać go do wszelkiego rodzaju prac remontowo-budowlanych na świeżym powietrzu, gdzie uwalniające się toksyny nie zagrażają niczyjemu zdrowiu, czy życiu. Zastosowanie lepiku na zimno pozwala zwiększyć odporność na pęknięcia mrozowe, dlatego wiele firm wykorzystuje go do hydroizolacji dachu, fundamentów, balkonów i tarasów. Jego nakładanie jest niezwykle proste, jednak przez właściwości, które posiada powinni go używać wyłącznie profesjonaliści i osoby doświadczone.

usuwanie subitu

Subit – jak rozpoznać go pod parkietem?

Parkiet, który położony był w latach 1948-1996 z pewnością jest przyklejony na subit. Jako, że w tamtych czasach lepiki smołowe, a inaczej „czarna smoła”, były jedynym ogólnodostępnym preparatem do klejenia parkietów, wiele osób zwyczajnie nie miało wyboru. Na szczęście lepiki i subit na bazie smoły są tak charakterystyczną substancją, że bardzo łatwo jest je rozpoznać. Posiadają łatwą do rozpoznania woń, a także wygląd, który można rozróżnić bez konieczności podnoszenia klepek. Aby stwierdzić, czy pod naszą podłogą znajduje się subit, wystarczy zaglądnąć w szczelinę lub łączenie pomiędzy klepkami. Jeżeli mocniej się przyjrzymy, będziemy w stanie dostrzec klej, którym lepiony był nasz parkiet. Subit pod parkietem rozpoznamy po jego czarnym lub czarnoszarym kolorze. Jeśli nie jesteśmy w stanie rozróżnić subitu od zwykłego kleju możemy upewnić się, podważając jedną z klepek, aby sprawdzić co znajduje się na ich spodzie. Czarny kolor będzie świadczył tylko o jednym – to subit! Warto dowiedzieć się również, jak pachnie subit.

Subit – zapach

Łatwiejszym sposobem, który od razu podpowie nam, że mamy do czynienia z subitem jest jego wyraźna i bardzo charakterystyczna woń. Jak pachnie subit? Zapach lepiku jest dość nieprzyjemny, przypominający nieco woń smoły, która działa bardzo drażniąco na układ oddechowy. Zapach jest bardzo chemiczny, a jego występowanie może być czynnikiem, który wskazuje na rozszczelnienie się naszego parkietu i emisję szkodliwych związków organicznych do powietrza.

Subit – szkodliwość

Mimo świadomości szkodliwości subitu, klejenie nim klepek podłogowych było legalne według ówczesnych przepisów. Obecnie korzystanie z niego w pomieszczeniach jest całkowicie zabronione i karane, ponieważ jest niezwykle trujący i bardzo negatywnie wpływający na nasze zdrowie. Większość produktów, które pochodzą z przeróbki węgla, emitują szkodliwe związki organiczne, które wdychamy wraz z powietrzem. Dawniej myślano, że parowanie odbywa się w około 4 tygodnie od nałożenia subitu pod podłogę, jednak badania wykazały, że substancja potrzebuje znacznie więcej czasu na utratę właściwości trujących. Okazuje się, że niezależnie od tego ile minęło czasu (może to być nawet 50 lat) subit jest tak samo szkodliwy.

Czy podłoga klejona lepikiem może być trująca?

Przez lata zostało przeprowadzonych wiele badań, które jasno potwierdzają trujące właściwości lepiku – subitu. Przebywanie w pomieszczeniu, w którym substancja emituje trujące gazy, powoduje podrażnienia skórne, alergie i wszelkiego rodzaju guzy i guzki nowotworowe. Liczne objawy podrażnienia oczu, nosa, uszu i gardła. W niektórych przypadkach toksyny powodowały problemy z dolnymi drogami oddechowymi. Substancja posiada liczne właściwości rakotwórcze.

Subit rakotwórczy – wszystkie zagrożenia zdrowotne

Lepiki smołowe, asfaltowe posiadają w swoim składzie bardzo niebezpieczną dla zdrowia substancję. Jest nią rakotwórczy benzopiren, który w subicie występuje w gigantycznych ilościach i stężeniach. Świadome zostawienie go pod swoim parkietem jest skrajnie nieodpowiedzialne, szczególnie jeśli na podłodze bawią się małe dzieci lub mamy w domu zwierzęta. Naukowcy pod koniec lat 80 potwierdzili rakotwórczość benzopirenu. Warto mieć na uwadze, że żaden lakier, ani „szczelna” zdaniem producenta powłoka, nie zagwarantuje nam całkowitej szczelności przed parującymi z łączeń toksynami.

usuwanie subitu cena

Jak wygląda usuwanie subitu?

W internecie krąży wiele różnych wskazówek na temat prawidłowego usuwania subitu. Niestety lepiki są tak niebezpieczną substancją, że również podczas ich usuwania może dojść do zatrucia oparami, dlatego potrzebna jest do tego specjalna metoda, profesjonalny sprzęt i specjaliści z doświadczeniem. Najlepszym i najbardziej bezpiecznym, sposobem na lepik asfaltowy jest wykonanie gruntownego remontu i mechaniczne zeszlifowanie całej powierzchni, która jest pokryta przez subit.

Usuwanie substancji należy wykonywać bardzo ostrożnie w pełnym zabezpieczeniu, ponieważ wydobywający się ze szlifierki pył jest najniebezpieczniejszy dla naszego zdrowia. Według norm BHP wszystkie maszyny, które wykorzystujemy podczas pozbywania się lepiku z posadzki, powinny posiadać specjalny worek na pył, którego materiał nie przepuszcza cząsteczek o średnicy 1 mikrona i mniejszych. Ważne jest również, aby pracownik wykonujący frez, posiadał maskę przeciwpyłową. Ważne jest również to, aby nie szlifować subitu dłużej niż 6 godzin.

Usuwanie subitu – cena

Usuwanie lepiku spod parkietu wyceniane jest najczęściej za metra kwadratowy. Najczęściej spotykana kwota to od 35 do 50 złotych za m2. Warto mieć jednak na uwadze, że zdrowie nie ma ceny, dlatego jeśli rozpoznamy subit pod naszym parkietem, powinniśmy jak najszybciej wezwać specjalistów. Bezpieczeństwo jest najważniejsze, a przebywanie w pomieszczeniu, w którym wydzielana jest toksyczna substancja może spowodować u nas liczne choroby układu oddechowego, nowotwory, a nawet przedwczesną śmierć.